[14] اینکه منافق در خلوت با دوستان خودش هم صحبت میشه اشاره میکنه به این موضوع که منافق ترسو هستو جرعت رویارویی مستقیم نداره!
[15] در آیه [14] منافق به خیال خودش داره مسلمان هارو مسخره میکنه [مستهزئون] اما در حقیقت این خداست که منافقان رو مسخره میکند [یستهزی]
اینکه در جواب مسخره کردن اون فرد رو مسخره کنی مثل تکبر در مقابل متکبر یکجور عبادته که شروطی البته داره مثلا اینکه اون فرد به قصد تخریب مسخره کنه و در مقابل کسی که مومن هست وحالا از سر شوخی حرفی میزنه خوبه که ببخشیم و نادیده بگیریم(مسلما منظور متلک انداختن نیست) این کار دست کم باعث میشه اون منافق اصطلاحا شیر نشه و فکر نکنه میتونه یه مسلمان اذیت کنه (همون هویت داشتن که در کتاب حماسه حسینی شهید مطهری هم بود)
در آیه [14] منافقین میگن که مومنان را مسخره کردیم اما در این آیه گفته میشه که در واقع خدا آنها رو به سخره میگیره از اینجا متوجه میشیم که حساب کار اونی که مومن را مسخره کنه با خدا هست
+ یه مثال از حاج آقای قرائتی : دکتر میگه فلان دارو را مصرف کن ولی شما استفاده نمیکنی و چندوقت بعد مجدد دکتر میپرسه که دارو رو مصرف کردی؟! شما هم میگی آره ولی پیش خودت میگی که دکتر گذاشتم سرکار ولی حقیقت اینه که شما خودتو مسخره کردی و آسیب این کار بر میگرده به خودت!
ادامه مطلب
درباره این سایت